Iedereen die bekend is met ouderlijke narcisme is vaak ook bekend met het fenomeen 'Parentificatie'. Parentificatie en ouderlijke narcisme gaan vaak hand in hand. Parentificatie is een begrip uit de psychologie dat werd geïntroduceerd door Dr. Iván Boszormenyi-Nagy. Parentificatie staat voor de omgekeerde ouder-kind rol, waarbij het kind de rol van ouder op zich neemt. Dit is op emotioneel vlak met de bijhorende ouderlijke taken en verantwoordelijkheden.
WAT IS PARENTIFICATIE?
Binnen parentificatie heeft het kind de rol van de ouder overgenomen, omdat de ouder niet in staat is om de ouderrol te vervullen. Het kind leert langzamerhand om zichzelf op emotioneel en fysiek vlak weg te cijferen voor het welzijn van de ouder. Het kind zal door de ouder verantwoordelijk worden gemaakt om de ouder te helpen, te verzorgen en te redden.
HOE ONTSTAAT PARENTIFICATIE?
Over het algemeen heeft iedereen binnen een familie zijn of haar rol en kent iedereen zijn of haar plek. Normaliter wordt dit biologisch bepaald door groei naar volwassenheid. Wanneer de ontwikkeling van de ouder verstoord is door zijn of haar eigen traumatische jeugdervaring met parentificatie, heeft de ouder zich niet voldoende kunnen ontplooien. De behoeften van hun innerlijke kind komen naar boven en de volwassen taken worden overgedragen aan hun eigen kinderen.
WAARAAN KUN JE PARENTIFICATIE HERKENNEN?
In de meest gevallen wordt het kind gemanipuleerd in het onderhouden van de ouderlijke taken. Veelgebruikte opmerkingen van narcistische ouders zijn: "Als je geen boodschappen doet, hebben wij geen eten", Laat dit maar niet aan papa/mama horen, want dan krijg je straf", "Ik heb altijd voor jou gezorgd, daarom kun jij dit wel even voor mij doen". Omdat jonge kinderen gevoelig zijn voor manipulatie is dit een veelgebruikte tactiek van narcistische ouders om het kind te laten doen wat de ouder wil. Zodoende wordt het kind langzamerhand gedwongen om de ouderrol op zich te nemen en heeft daardoor geen oog meer voor zijn of haar eigen ontwikkeling. Kortom, de kindertijd wordt volledig overgeslagen.
PARENTIFICATIE IS DESTRUCTIEF
Ondanks de inspanning van het kind, zal de narcistische ouder het kind altijd het gevoel geven dat het niet voldoende is. Het kind zal voor zijn of haar gevoel altijd op eieren lopen, omdat het kind de ouder niet wil teleurstellen. Teleurstelling betekend in de meeste gevallen nog minder liefde vanuit de ouder richting het kind.
Het kind zal door de ouder het gevoel krijgen dat ze bij de ouder in het krijt staan. Het kind wordt gemanipuleerd in het denken dat ze de ouder verschuldigd zijn voor hun bestaan. Ook voor de vele "opofferingen" die de ouder heeft gemaakt voor de zorg en het bestaan van het kind. Zodoende geloofd het kind dat hij of zij de ouder iets verschuldigd is.
Over het algemeen is Parentificatie van destructieve aard. Dat betekent dat het kind zichzelf teveel opoffert voor het welzijn van de ouder. Het kind neemt een rol op zich dat niet gepast is voor zijn of haar leeftijd en zal daardoor op sociaal, emotioneel, cognitief en fysiek gebied zichzelf niet kunnen ontwikkelen.
DE BELANGRIJKSTE KENMERKEN VAN PARENTIFICATIE
Het is kind is vaak bang voor afwijzingen en zal daarom zowel thuis als op school heel meegaand zijn.
Het kind kan meepraten over onderwerpen die niet passend zijn voor zijn of haar leeftijd. Dit komt doordat het kind thuis wordt onderworpen aan volwassen kwesties.
Het meenemen van klasgenootjes of andere kinderen zal het kind niet snel doen, omdat het kind de ouder niet tot last wil zijn.
Op school maakt het kind vaak een treurige of vermoeide indruk door de taken en emotionele druk die het kind thuis krijgt opgelegd.
PARENTIFICATIE DOORBREKEN
Het is heel belangrijk voor jezelf en je eventuele (toekomstige) kinderen dat je jouw ontwikkeling, gevormd door parentificatie, doorbreekt. Doordat het diepgewortelde, aangeleerd gedrag is, zal het lastig zijn om jezelf nieuwe gedragingen aan te leren. Om zover te komen is het belangrijk om naar jezelf als persoon te kijken en welke behoeften jij hebt.
Neem je rust en kijk naar wat jij wil
Leer om 'nee' te zeggen en afstand te nemen
Wordt bewust van je eigen patronen en het aangeleerde gedrag
De keuzes en taken van anderen zijn niet jouw verantwoordelijkheid
Durf op gepaste momenten weer kind te zijn